In de winterperiode is er maar heel weinig dat groeit of bloeit, ook op het Veteranenlandgoed “Vrijland”. Toch was er enkele dagen geleden iets bijzonders dat “groeide”: ijshaar, dat ook wel de “Baard van Koning Winter” wordt genoemd. Het is een zeldzaam verschijnsel dat alleen maar onder bijzondere omstandigheden kan ontstaan. IJshaar “groeit” op dood loofhout (niet op de bast) dat nat is, er moeten schimmels in het hout voorkomen die bij hun stofwisseling water door de haarvaten in het hout naar buiten persen en de temperatuur moet net onder het vriespunt liggen. Vriest het te hard, dan kunnen de schimmels hun werk niet meer doen en treedt er geen water meer uit… Wordt het te warm of zonnig, verdwijnt het ijshaar ook. Blijkbaar was in één van de vele houtwallen op het landgoed aan alle voorwaarden voldaan en kon zich deze fraaie compositie gevormd worden op een dode tak van een inlandse eik! Het blijft wel bij kijken met de ogen: ook door aanraken kan deze kwetsbare structuur smelten. De hogere temperaturen van de laatste dagen hebben tot hetzelfde resultaat geleid: het ijshaar is daardoor letterlijk “Schnee von Gestern” geworden – het is gesmolten…
